kmpsp.wloclawek.pl - Lata 1992 - 1998

Lata 1992 - 1998 - KM PSP we Włocławku

Kmpsp.wloclawek.pl Spined HTML

Lata 1992 - 1998 - KM PSP we Włocławku Napisz do nasSekretariat Komendanta Miejskiego PSPOficer prasowy KM PSPWydział Organizacyjno-KadrowySprawy kadroweSprawy organizacyjneWydział Kontrolno-RozpoznawczyWydział Operacyjno-SzkoleniowySprawy operacyjneSprawy szkolenioweDyżurny operacyjny Komendy Miejskiej PSPWydział Kwatermistrzowsko-TechnicznySprawy kwatermistrzowskieSprawy technikiGłówna księgowaStanowisko pracy ds. bhpJednostka Ratowniczo-Gaśnicza nr 1Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza nr 2 AktualnościStrona głównaNowościZdarzeniaNapisali o nasKomunikatyPoradyKoło EmerytówInformacjeStrukturaAdres i telefonySłużba w PSPPliki do pobraniaOchrona Danych OsobowychDziałalność2018Styczeń 2018Luty 2018Marzec 2018Kwiecień 2018Maj 2018Czerwiec 2018Lipiec 2018Sierpień 2018Wrzesień 2018KalendariumHistoriaPoczątki we WłocławkuPoczątki w powiecieOkres międzywojennyII wojna światowaLata 1945 - 1975Lata 1975 - 1992Lata 1992 - 1998Monografia na 140-lecie Okres 1 VII 1992 - 31 XII 1998Opublikowano: niedziela, 14, kwiecień 2013 19:17 | | | Odsłony: 6137Jednym z podstawowych obowiązków współczesnego państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa publicznego, w tym przed skutkami pożarów, nadzwyczajnych i miejscowych zagrożeń - wywołanych awariami, wypadkami lub katastrofami. W celu przeciwdziałania i usuwania skutków tych zagrożeń każde państwo prowadzi szeroko pojęte rozpoznanie i profilaktykę, wprowadza systemowe rozwiązania organizacyjno-prawne oraz powołuje służby techniczne posiadające wyposażenie i wyszkolonych ratowników, mogących natychmiast podejmować skuteczne działania ratownicze. Polski system ratownictwa do roku 1992 był określony Dekretem o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa. Opierał się na terenowych jednostkach ochrony przeciwpożarowej, branżowych służbach ratowniczych instytucji i zakładów związanych z profilem swej działalności bądź produkcji z danym rodzajem działań ratowniczych. Ustawa o Państwowej Straży Pożarnej, która zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 1992 roku oraz ustawa o ochronie przeciwpożarowej, zapoczątkowały proces przygotowywania i przekształcania dotychczasowych struktur straży pożarnych w jednostki Państwowej Straży Pożarnej, zdolne do podejmowania działań nie tylko w zakresie zwalczania pożarów, ale i także do usuwania miejscowych zagrożeń o charakterze awarii chemicznych, ekologicznych oraz katastrof budowlanych, drogowych itp. Akty te zobowiązywały ministra spraw wewnętrznych do zorganizowania profesjonalnej formacji zdolnej do niesienia skutecznej pomocy w razie zagrożenia życia, zdrowia i mienia mieszkańców naszego kraju. Faktycznie struktury PSP zaczęły funkcjonować z dniem 1 lipca 1992 roku. Dalszym procesem legislacyjno-organizacyjnym było zorganizowanie w oparciu o działającą w resorcie spraw wewnętrznych Państwową Strażą Pożarną - Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG). W jego ramach i na bazie jednostek zawodowych PSP oraz wybranych Ochotniczych Strażach Pożarnych, na szczeblu województwa i rejonu powstał system wzajemnie współpracujących podmiotów ratowniczych. System ten zaczął funkcjonować z dniem 1 stycznia 1995 roku. W konsekwencji proponowanych zmian legislacyjnych polegających na znacznym rozszerzeniu zakresu obowiązków jednostek Państwowej Straży Pożarnej istotnemu zwiększeniu uległa liczba i częstotliwość interwencji. I tak w roku 1990 straże pożarne województwa włocławskiego interweniowały 1004 razy co daje średnio 2,7 interwencji na dobę, w 1991 roku 1226 razy, co daje średnio 3,3 interwencji na dobę. Natomiast już w 1992 roku jednostki PSP i OSP województwa włocławskiego interweniowały 1893 razy, co w porównaniu z rokiem 1990 stanowi wzrost o 889 interwencji, zaś w porównaniu do roku 1991 zanotowano wzrost o 767 interwencji. Dalsza analiza danych statystycznych w odniesieniu do końcowych lat dziewięćdziesiątych wskazuje, iż liczba zdarzeń, i tym samym interwencji jednostek straży pożarnych, znacznie wzrosła. W roku 1997 odnotowano ich 2111, czyli o 425 więcej niż w roku 1996 (wzrost o 25%). Spowodowane to było m.in. dużą ilością pożarów, których było 1424 (67,4% ogółu zderzeń). Podobne tendencje wystąpiły w roku 1998, gdzie było 2295 zdarzeń, z tego 1395 pożarów, 870 miejscowych zagrożeń i 30 wyjazdy do alarmów fałszywych. Taka liczba i struktura zdarzeń była pochodną zarówno nowego zakresu działań JRG PSP, jak i wynikiem przeobrażeń w infrastrukturze województwa oraz postępującego procesu dekapitalizacji budynków, maszyn i urządzeń, gwałtownym wzrostem natężenia ruchu na szlakach komunikacyjnych i ponadto brakiem przestrzegania elementarnych zasad bezpieczeństwa przez mieszkańców. Dynamiczne procesy prywatyzacyjne zaowocowały powstaniem wielu małych, prywatnych przedsiębiorstw, które przynajmniej w początkowej fazie istnienia nie zawsze stać było na odpowiednie zabezpieczenia przeciwpożarowe. Burzliwemu rozwojowi uległ również sprywatyzowany transport, używający często nadmiernie wyeksploatowanych pojazdów, stwarzających zagrożenie dla innych użytkowników dróg i równocześnie przewożących materiały niebezpieczne z budzącą grozę wśród służb ratowniczych niefrasobliwością. Jeśli na ten obraz nałożyć zagrożenia spowodowane stale rosnącą ilością przewożonych przez województwo włocławskie toksycznych środków przemysłowych (TSP) transportem drogowym i kolejowym oraz anomalia pogodowe, to otrzymamy obraz zagrożeń jakie powiększyły i tak szeroki katalog obsługiwanych przez PSP województwa i rejonu włocławskiego zdarzeń. Do tych nowo jakościowych zadań komendy i jednostki ratowniczo-gaśnicze PSP w kraju oraz w województwie włocławskim musiały się w szybkim tempie przystosować. W ramach działań organizacyjnych, wprowadzających w życie ustawę o Państwowej Straży Pożarnej powołano w województwie włocławskim Komendę Wojewódzką PSP, 3 Komendy Rejonowe PSP w: Aleksandrowie Kujawskim, Lipnie i Włocławku oraz 5 Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych PSP w: Aleksandrowie Kujawskim, Ciechocinku, Lipnie, Rypinie i Włocławku. W 1992 roku dokonano zmian organizacyjnych polegających na zlikwidowaniu Komend Rejonowych Straży Pożarnych w Radziejowie i Rypinie. Obszary te włączono do obsługi przez Komendy Rejonowe PSP w Aleksandrowie Kujawskim i Lipnie. Nowe komendy rejonowe na początku 1992 roku chroniły teren o powierzchni: KR PSP w Aleksandrowie Kujawskim 1154 km2, w Lipnie 1761 km2 i Włocławku 1487 km2 oraz odpowiednio zamieszkałych przez 106.317 mieszkańców w rejonie aleksandrowskim, 122.502 mieszkańców w rejonie lipnowskim i 206.143 mieszkańców w rejonie włocławskim. Komendą rejonowym nadano kategorię: II we Włocławku i III w Aleksandrowie Kujawskim i Lipnie. Natomiast JGR PSP miały następujący obszar ochrony: Aleksandrów Kujawski (kat C) 971 km2 i 80.728 ludności; Ciechocinek (kat. D) 64 km2 i 25.589 ludności; Lipno (kat. C) 1184 km2 i 86.408 ludności; Rypin (kat. D) 577 km2 i 46.094 ludności i Włocławek (kat. A) 1487 km2 i 206.143 ludności. W wyniku starań władz samorządowych, które przekazały obiekt oraz kierownictwa Komendy Wojewódzkiej PSP we Włocławku komendant główny Państwowej Straży Pożarnej powołał Jednostkę Ratowniczo-Gaśniczą PSP kat. "E" w Radziejowie z dniem 31 grudnia 1996 roku. Jednostkę tę, znajdującą się na terenie rejonu aleksandrowskiego, uruchomiono 24 marca 1997 roku. Stan wyposażenia osobistego strażaków PSP województwa włocławskiego, szczególnie do zwalczania nadzwyczajnych miejscowych zagrożeń był daleki od obowiązujących norm i potrzeb. Na wyposażeniu wszystkich JRG PSP były jedynie: 2 ubrania gazoszczelne i 27 ubrań żaroodpornych. Brak było ubrań kwaso- i ługoodpornych oraz sprzętu do sztucznego oddychania. Jednostki nie dysponowały w tym czasie narzędziami hydraulicznymi czy pneumatycznymi do ratownictwa technicznego i wodnego. Najważniejszymi zadaniami, oprócz wyposażenia strażaków w niezbędny sprzęt do skutecznej akcji ratowniczej, było ich przygotowanie pod względem wyszkolenia do nowych sytuacji związanych z udzielaniem pomocy poszkodowanym. Stan liczebny kadry pożarniczej w naszym województwie na przełomie 1991/92 roku przedstawiał się następująco: łącznie w strażach pożarnych służyło 531 funkcjonariuszy, w tym w zawodowych strażach 343 funkcjonariuszy, natomiast w strażach zakładowych zawodowych służyło 188 strażaków. W przeliczeniu na jednego strażaka z jednostek terenowych (na koniec 1991 roku) przypadało 1.268 mieszkańców. W poszczególnych korpusach zatrudnionych było funkcjonariuszy: oficerów - 21, chorążych - 44, podoficerów - 213, strażaków - 65. W roku 1997 stan ten przedstawiał się następująco: oficerowie - 26, aspiranci - 55, podoficerowie - 187, strażacy - 73. Porównując rok 1992 z rokiem 1997 widać wyraźnie, iż różnice ilościowe są znaczne w korpusie podoficerów i aspirantów. Korpus podoficerski zmniejszył się o 26 strażaków, tj. o 12,2%, zaś korpus aspirantów zwiększył się o 11 strażaków, tj. o 25%. Zwiększyła się ilość strażaków w korpusie oficerskim o 23,8% oraz korpusie strażaków - o 12,3%. Podobnie w tym zakresie kształtowały się wskaźniki zatrudnienia w latach następnych. Dane te wskazują, iż ilościowy wzrost, który nastąpił w korpusie oficerów i aspirantów świadczył o pozytywnym zjawisku podwyższania kwalifikacji zawodowych przez strażaków z naszego województwa oraz większym zainteresowaniem szkołami pożarniczymi wśród młodzieży. Oprócz przygotowania strażaków do pełnienia określonych funkcji, jakie uzyskują w szkołach pożarniczych, należy przedstawić także efekty dokształcania zawodowego w ramach doskonaleń kursowych oraz szkoleń doskonalących. Przed wprowadzeniem ustawy o PSP niewielu strażaków z województwa włocławskiego posiadało ukończone kursy specjalistyczne. A jeśli tak, to dotyczyły one podwyższonych kwalifikacji w dziedzinie kontrolno-rozpoznawczej, pedagogicznej i sportu pożarniczego. Nowe zadania ciążące w szczególności na jednostkach ratowniczo-gaśniczych spowodowały konieczność doskonalenia naszych strażaków w zakresie: obsługi nowoczesnego sprzętu do ratownictwa technicznego, udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej, obsługi urządzeń i sprzętu do ratownictwa chemicznego, ekologicznego i wodnego. Pierwszoplanowym zadaniem jakie wybrano z powyższego zakresu było przygotowanie ok. 70% stanów osobowych JRG PSP do udzielenia pierwszej pomocy przedlekarskiej na kursach zorganizowanych przy współpracy z Zarządem Wojewódzkim PCK we Włocławku. W dalszej kolejności wielu strażaków doskonaliło się w zakresie ratownictwa drogowego, obsługi sprzętu do ochrony dróg oddechowych, płetwonurkowania i udzielania pomocy na wodzie oraz w innych dziedzinach. Generalne zadania jednostek straży pożarnych, tych zawodowych i tych ochotniczych, pozostawały takie same, lecz na skutek postępu cywilizacyjnego, urbanistycznego i zmiany stylu naszego życia, przekształceń własnościowych, w tym także braku dyscypliny społecznej, działalność jednostek niosących ratunek diametralnie się zmieniła. Wymuszone były one postępującym z roku na rok wzrostem liczby pożarów i innych zdarzeń miejscowych odnotowywanych na terenie województwa. Wieloletnie statystyki zaświadczają o dynamice interwencji jednostek straży zawodowych jak i ochotniczych. Wykres 5. Interwencje na terenie województwa włocławskiego w latach 1992-1997 Powyższy wykres przedstawia liczbę interwencji na terenie województwa włocławskiego w latach 1992-1998. Najwięcej interwencji zanotowano w 1997 roku - było ich łącznie 2111. Spowodowane to było m.in. dużą liczbą pożarów - 1424, co stanowi 67,4%. Miejscowe zagrożenia stanowiły 31,6% ogółu zdarzeń. Analizując dane zawarte na wykresie stwierdzamy, iż od 1993 roku notujemy ciągły wzrost miejscowych zagrożeń. W 1997 roku było ich 664, co w porównaniu z 1993 rokiem stanowi wzrost o ponad 379%. W roku 1997 tendencja ta została zahamowana i w porównaniu z rokiem 1996 nastąpił wzrost miejscowych zagrożeń tylko o 19 zdarzeń. Pozytywnym zjawiskiem jest fakt stałego spadku ilości alarmów fałszywych. W 1994 roku było ich 81, a w 1996 roku - 51, czyli o 63% mniej niż dwa lata wcześniej. W 1997 roku odnotowano tylko 23 alarmy fałszywe, czyli o ponad połowę mniej niż w 1996 roku. Tabela nr 26. Interwencje straży pożarnych na terenie rejonu włocławskiego w latach 1992-1998 * nie prowadzono w tym zakresie statystyki Źródło: Interwencje jednostek straży pożarnych województwa włocławskiego zawarte w programie komputerowym EWID. Wydruki Wydział Planowania Operacyjnego KW PSP we Włocławku. Z danych zawartych w powyższej tabeli przedstawiającej interwencje na terenie rejonu włocławskiego od 1992 roku do 1998 roku wynika, że lata 1997 i 1998 był rekordowymi na terenie rejonu. Spowodowane było to głównie wzrostem ilości pożarów. W 1992 roku było ich 480, w 1993 roku o 5 mniej, a w 1994 roku - 651, czyli o 176 więcej niż w roku poprzednim. Przez następne dwa lata liczba pożarów malała do 545 w 1996 roku aby rok później osiągnąć liczbę 786 pożarów w 1997, czyli najwięcej w omawianym okresie. Miejscowe zagrożenia na terenie rejonu włocławskiego w okresie od 1992 roku do 1998 roku były zdarzeniami, których częstotliwość stale rosła. W 1993 roku było ich 66, w 1994 roku - 100, w 1995 roku - 150, a w 1998 roku - 276 osiągając rekordową liczbę. Liczba miejscowych zagrożeń od 1993 roku do 1998 roku wzrosła o ponad 418%. Jedynie w 1997 roku ich liczba zmalała do 230 (po raz pierwszy w omawianym okresie). Pozytywnym zjawiskiem była ciągle malejąca liczba alarmów fałszywych. Podczas gdy w 1993 roku było ich 49, to rok później 41, w 1996 roku 23, a w 1998 roku już tylko 2. Należy także zauważyć, że rejon włocławski charakteryzował się ciągłym i dynamicznym wzrostem zdarzeń. W całym 1998 roku było ich 1028, czyli ponad dwukrotnie więcej niż w 1993 roku. Dla oddania skali zjawiska - razem w okresie od 01.01.1992 roku do 31.12.1998 roku jednostki straży pożarnych włocławskiego województwa interweniowały 10287 razy co stanowiło średnio około 1714 interwencji w roku. Spadła natomiast ilość fałszywych alarmów, co było zjawiskiem pozytywnym. W omawianym okresie odnotowano ich tylko 3,7% ogółu zdarzeń. W okresie od 1992 roku do 1997 roku największą wartość uratowanego mienia odnotowano w 1995 roku i wyniosła ona 47,7 mln zł. Drugi pod tym względem był 1997 rok, gdzie omawiana wartość wyniosła 34,85 mln zł, czyli o 13,45 mln zł więcej niż w 1994 roku. W latach 1992, 1993 i 1996 uratowane mienie miało bardzo zbliżone wartości i wahało się od 11,3 mln zł w 1993 roku do 12 mln zł w 1996 roku. Najniższe straty w charakteryzowanym okresie odnotowano w 1996 roku - 0,4 mln zł, a najwyższe w roku 1997. Do końca grudnia 1997 roku szkody jakie ponieśli mieszkańcy województwa, podmioty gospodarcze, instytucje itp. szacuje się na kwotę 8,95 mln zł. Było to spowodowane wzrostem liczby zdarzeń. Reforma systemu ochrony przeciwpożarowej, dokonana ustawami o ochronie przeciwpożarowej oraz o Państwowej Straży Pożarnej, zrodziła potrzebę rozbudowy i modernizacji systemu kształcenia kadr dla potrzeb ochrony przeciwpożarowej. Na zmianę systemu kształcenia miały wpływ przede wszystkim nowe, jakościowo inne od poprzednich i liczniejsze zadania, nałożone przez te ustawy na jednostki ochrony przeciwpożarowej. Do głównych osiągnięć w zakresie działalności dydaktycznej zaliczyć należy: dostosowanie programów nauczania na wszystkich poziomach kształcenia do rozszerzonego zakresu obowiązków nałożonych na PSP przez ustawodawcę, wzrost liczby szkoleń specjalistycznych - zgodnie z potrzebami, zwiększenie liczby osób podnoszących kwalifikacje zawodowe. Także utworzenie Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, w którym podstawową rolę odgrywają jednostki ratowniczo-gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej, wymagały innego niż dotychczas przygotowania zawodowego szeregowych, podoficerów, aspirantów i oficerów pożarnictwa. Potrzeba szkolenia członków OSP, a szczególnie z jednostek włączonych do KSRG, spowodowała konieczność powołania Rejonowych Ośrodków Szkolenia OSP. Do nowych jakościowo potrzeb dostosowano programy szkolenia funkcyjnych OSP. Tabela 27. Stan kadry w korpusach PSP na terenie rejonu włocławskiego w latach 1992-1998 Źródło: Podstawowe dane o ochronie przeciwpożarowej woj. włocławskiego, Włocławek wrzesień 1991 r.; Biuletyn Informacyjny KW PSP we Włocławku Nr 12, 14, 33; Informacje o podstawowych problemach ochrony przeciwpożarowej w województwie włocławskim w 1994 roku i pierwszym kwartale 1995, KW PSP we Włocławku, kwiecień 1995; K.Szczęsna, Z.Zasada, Analiza kadrowo-płacowa w jednostkach organizacyjnych PSP województwa włocławskiego na dzień 30 grudnia 1996 r., Włocławek 12.II.1997 r.; Informacje o podstawowych problemach ochrony przeciwpożarowej w województwie włocławskim w 1997 roku i pierwszym kwartale 1998, KW PSP we Włocławku, kwiecień 1998. Analiza powyższych danych wskazuje, iż w każdym z rodzajów korpusów następował systematyczny wzrost. Był on skutkiem podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez strażaków. Należy zwrócić uwagę, iż znacznie zmalała liczba podoficerów w roku 1993 co związane było z odejściem licznej grupy na zaopatrzenie emerytalne. Skutkiem tego było przyjęcie do służby nowych osób, które zasiliły korpus szeregowców. Przez okres sześciu lat w korpusie tym przybyło strażaków 31 (28 % ogółu). Należy także zauważyć, iż realnie liczba ta była większa, nie uwzględniono bowiem tutaj faktu odchodzenia strażaków na emeryturę czy rentę. W roku 1998 poprawiły się znacznie proporcje na korzyść grupy podoficerskiej. Efektem tego było podniesienie kwalifikacji zawodowych przez strażaków w szkołach podoficerskich. Wzrosła także nieznacznie liczba strażaków w korpusie aspirantów i korpusie oficerskim. Wykres 6. Liczba strażaków w rejonie włocławskim wg wykształcenia ogólnego w latach 1992-1998 Źródło: Podstawowe dane o ochronie przeciwpożarowej woj. włocławskiego, Włocławek wrzesień 1991 r.; Biuletyn Informacyjny KW PSP we Włocławku Nr 12, 14, 33; Informacje o podstawowych problemach ochrony przeciwpożarowej w województwie włocławskim w 1994 roku i pierwszym kwartale 1995, KW PSP we Włocławku, kwiecień 1995; K.Szczęsna, Z.Zasada, Analiza kadrowo-płacowa w jednostkach organizacyjnych PSP województwa włocławskiego na dzień 30 grudnia 1996 r., Włocławek 12.II.1997r.; Informacje o podstawowych problemach ochrony przeciwpożarowej w województwie włocławskim w 1997 roku i pierwszym kwartale 1998, KW PSP we Włocławku, kwiecień 1998. Powyższy wykres ilustruje stan wykształcenia ogólnego wśród strażaków zatrudnionych na terenie rejonu włocławskiego. Wynika z niego, iż najliczniejszą grupą strażaków pod względem wykształcenia ogólnego stanowili ci z wykształceniem zawodowym. Tendencja ta występowała w latach 1992-1997. Korzystną zmianę zanotowano w roku 1998, gdzie strażacy z wykształceniem średnim przekroczyli grupę strażaków z wykształceniem zawodowym. Niewielkie wahania zanotowano w grupie strażaków z wykształceniem podstawowym. Liczba ich oscylowała w granicy 20 osób. Zjawisko to było niekorzystne, zważywszy na systematyczną i ustawową konieczność podwyższania kwalifikacji ogólnych i zawodowych. W związku z tym wielu strażaków dokształcało się stacjonarnie i zaocznie w szkołach średnich i na wyższych uczelniach, zarówno cywilnych, jak i pożarniczych. Tym niemniej, obowiązujące w tej materii przepisy prawne, z chwilą wejścia ustawy o Państwowej Straży Pożarnej korzystnie usankcjonowały tych strażaków, którzy legitymowali się długim stażem służby i tym samym wiekiem - co w wielu przypadkach nie było już opłacalne, by podnosić swoje kwalifikacje. Polityka kadrowa kierownictwa Komendy Rejowej PSP we Włocławku nakierowana była także, aby przy przyjmowaniu do służby w PSP preferować osoby z wykształceniem średnim i wyższym. W grudniu 1994 roku na terenie województwa włocławskiego utworzono Rejonowe Ośrodki Szkolenia Ochotniczych Straży Pożarnych (ROSz OSP). Miały one swoje siedziby we Włocławku, Lipnie i Aleksandrowie Kujawskim i obejmowały zakresem swego działania teren podległy Komendom Rejonowym PSP. W ROSz OSP szkolono: szeregowych OSP, dowódców OSP, naczelników OSP oraz operatorów sprzętu OSP. Poza tym w ośrodkach tych prowadzono szkolenia doskonalące w zakresie obsługi sprzętu specjalistycznego zakupionego dla OSP. Kierownictwo komendy wojewódzkiej i rejonowej przez wszystkie lata swojej służby borykało się z narastającymi problemami finansowymi i technicznymi, które absorbowały czas i wysiłek. Kroki te, mogłyby być skierowane przede wszystkim na szkolenie pożarnicze i doskonalenie prowadzenia działań ratowniczych, a tym samym na podwyższanie stopnia bezpieczeństwa strażaków. Niewystarczające w stosunku do potrzeb środki finansowe spowolniały unowocześnianie środków technicznych niezbędnych PSP do wykonywania ustawowych zadań w sposób możliwie najbezpieczniejszy dla strażaków. Nierozwiązanym problemem w skali kraju, a tym samym i w byłym województwie oraz rejonie włocławskim, stało się właściwe i nowoczesne wyposażenie Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych PSP oraz strażaków w podstawowy sprzęt do działań operacyjnych. W grupie pojazdów specjalnych nastąpiła wyraźna poprawa. Oprócz powstałej w 1996 roku nowej JRG PSP w Radziejowie posiadamy we wszystkich jednostkach samochody ratownictwa drogowego, które są wyposażone w hydrauliczny i pneumatyczny sprzęt do udzielania pomocy w wypadkach drogowych, awariach i innych zdarzeniach. W tej samej grupie pojazdów znajdują się 2 pojazdy do działań ratownictwa chemicznego i ekologicznego ze standartowym wyposażeniem, pozwalającym na samodzielną pracę lub współdziałanie z innymi załogami. Zważywszy na ilość nagromadzonych na terenie województwa, a w szczególności w samym Włocławku, toksycznych środków przemysłowych, potrzebą chwili staje się pozyskanie średniego samochodu ratownictwa chemicznego. Działalność straży to także ratownictwo wodne. Utworzone i częściowo przeszkolone załogi dysponują podstawowym sprzętu do nurkowania, wydobywania osób i prowadzenia prac podwodnych. Sukcesywnie JRG PSP we Włocławku wzbogacała się w kutry, łodzie motorowe, łodzie wiosłowe, pontony z silnikiem, kombinezony do nurkowania, aparaty do nurkowania i inny sprzęt do ratownictwa wodnego. Prowadzono również działania w celu pozyskania innego sprzętu pożarniczego. I tak w 1997 roku zakupiono i otrzymano 276 nowych węży pożarniczych, w tym 228 typu W-52 oraz 48 typu W-75. W roku 1999 jednostka PSP we Włocławku pod względem wyposażenia w węże pożarnicze, podręczny sprzęt do działań ratowniczo-gaśniczych, armaturę pożarniczą i inną osiągnęła stan zadowalający. W roku 1997 przeprowadzano także wymianę umundurowania specjalnego. Wszyscy strażacy PSP posiadali ubrania koszarowe, ubrania popularne posiadało 77% strażaków (214 kompletów ubrań), zaś buty specjalne nowego typu 79% strażaków (220 par butów). Skuteczność realizowania zadań wynikających ze statutowej działalności komend i jednostek ratowniczych była uzależniona od przydziału środków finansowych na wszystkie grupy wydatków, tj. inwestycje, zakupy sprzętu, opłaty stałe, wydatki bieżące oraz płace i inne świadczenia wypłacane funkcjonariuszom PSP. Otrzymywane środki z budżetu państwa z roku na rok, mimo znacznego kwotowego i procentowego wzrostu były dalece niewystarczające. Sytuację pogarszał fakt, że środki zadysponowane z KG PSP dla województwa włocławskiego w kolejnych latach odbiegały od faktycznych wskaźników inflacji. Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy na terenie byłego województwa włocławskiego i rejonu włocławskiego realizowany był przez podmioty profesjonalne, którymi były Jednostki Ratowniczo-Gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej oraz wybrane jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych. W rejonie włocławskim do KSRG włączone są następujące jednostki: Błenna, Bogucin, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Czerniewice, Izbica Kujawska, Kąkowa Wola, Kłóbka, Kłótno, Kowal, Kruszyn, Lubień Kujawski, Lubraniec, Machnacz, Nakonowo Stare, Smólnik, Śmiłowice, Świątkowice. Na podstawie zarządzenia komendanta głównego PSP utworzono Centralny Odwód Operacyjny (COO). Centralny Odwód Operacyjny Komendanta Głównego PSP stanowił uformowane pododdziały, siły i środki krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, przewidziane do działań podczas akcji ratowniczych, których charakter i rozmiary przekraczają możliwości potencjału ratowniczego województwa lub rejonu. W skład COO weszło 7 funkcyjnych strażaków, 5 załóg samochodów gaśniczych i 6 załóg samochodów specjalnych z Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych z terenu naszego województwa. W tym z Włocławka wyznaczono następujący sprzęt - samochody GCBA 6/32, SLRwod, SLDł i star gospodarczy. Podobnie w tej materii postąpił komendant wojewódzki PSP we Włocławku, powołując Wojewódzki Odwód Operacyjny (WOO) w sile batalionu na terenie województwa włocławskiego z sił i środków jednostek ochrony przeciwpożarowej krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, które to jednostki na co dzień uczestniczyły w działaniach ratowniczo-gaśniczych. Był on przewidziany do działań na terenie województwa i poza jego terenem. Państwowa Straż Pożarna miała na co dzień wielu profesjonalnych i oddanych sprawie ratowniczej sprzymierzeńców. Spora jest lista podmiotów ratowniczych, z którymi PSP wiążą umowy i porozumienia w sprawach współdziałania na miejscu akcji ratowniczo-gaśniczej. Do tej grupy należą także ogniwa i jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych RP. Minione lata współdziałania pokazały, iż był to sojusznik wypróbowany, z którym strażacy zawodowi wykonali szereg najbardziej złożonych zadań ratowniczo-gaśniczych. Jednostki OSP prowadziły działalność na rzecz ochrony życia, zdrowia i mienia przed pożarami, klęskami żywiołowymi i zagrożeniami ekologiczno-chemicznymi, brały także udział w zwalczaniu innych miejscowych zagrożeń, w czynnościach prewencyjno-profilaktycznych zleconych przez organy administracji samorządowej. Polskie strażactwo ochotnicze było dobrze zorganizowaną i nieźle wyszkoloną społeczną formacją paramilitarna. W jego szeregach w końcu 1998 roku służyło prawie 700 tys. strażaków ochotników zrzeszonych w około 19 tys. jednostek OSP. Akcje ratownicze podejmowane przez te ogniwa stały się bardziej efektywne z chwilą włączenia wielu najlepszych jednostek pod względem operacyjno-taktycznym do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Te aspekty związane z czynnikami ludzkimi nie szły w parze z zaspokojeniem wielu potrzeb związanych z wyposażeniem w sprzęt pożarniczy. Funkcjonujące unormowania prawne związane z przeobrażeniami w administracji samorządowej i państwowej spowodowały na początku lat dziewięćdziesiątych, spowodowały także zmiany w zarządzaniu i podległości jednostek OSP na terenie gminy. Zgodnie z nimi podstawowym zakresem działania gminy są wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, mające na celu zaspokojenie potrzeb zbiorowych gminnej wspólnoty samorządowej. Wśród tych spraw znajdują się także zadania związane z ochroną przeciwpożarową, zaopatrzeniem wodnym, utrzymania czystości i porządku, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Gminie przysługuje także prawo stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących na jej obszarze i może ona normować prawo także w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Cześć zadań związanych z bezpieczeństwem gmina nie jest w stanie wykonać sama ze względu m.in. na wysokie koszty ich realizacji, realizuje je więc powiat. Jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych w sferze organizacyjnej w latach 90. XX wieku nie wytrzymywały narastających potrzeb w zakresie materialnego zaspokojenia swoich potrzeb. Sytuacja związana z radykalnymi przemianami gospodarczymi w Polsce najwyraźniej spustoszyły i zahamowały społeczną działalność. Największe straty poniosły w tym zakresie jednostki zakładowe, te w przedsiębiorstwach jak i te przy gospodarstwach rolnych. Słabsze uległy upadkowi i rozwiązaniu. Okres rejestracji nowych statutów i jednostek OSP dokonał wśród organizacji selekcji naturalnej. W końcu roku 1998 na terenie rejonu włocławskiego działały 84 jednostki OSP. W porównaniu z rokiem 1991 nastąpiło zmniejszenie ich stanu o 10 drużyn. Pocieszającym był jednak fakt dostosowania się silniejszych straży do panujących warunków społeczno-ekonomicznych, co w wielu przypadkach doprowadziło do wzrostu prężności tych jednostek. Zjawisko to przez następne lata działalności straży było obserwowane, a poczynione zabiegi organizacyjne - szczególnie przez samorządowe władze miast i gmin - doprowadziły do utrzymania, na odpowiednim poziomie, gotowych do działań ratowniczo-gaśniczych OSP. Jednostki OSP rejonu włocławskiego w końcu 1998 roku dysponowały 91 wozami gaśniczymi. W tym było: 14 ciężkich, 32 średnie oraz 45 lekkich. Z tego w krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym (KSRG) było odpowiednio: 12 ciężkich, 11 średnich i 7 lekkich. Struktura jednostek wg typów przedstawiała się następująco: S3 - 4 straże w: Błennej, Chodczu, Izbicy Kuj. i Lubrańcu; S2 - 8 straży w: Brześciu Kuj., Brześciu Kuj. Cukrowni, Choceniu, Grabkowie, Lubieniu Kuj., Nakonowie, Świętosławicach i Zgłowiączce; S1 - 65 straży i M1 - 10 jednostek. Strażackie wozy gaśniczo-ratownicze znajdowały się w różnym stanie technicznym, na którego wpływ miały przede wszystkim długotrwały okres eksploatacji, wynoszący częstokroć kilkanaście lub kilkadziesiąt lat. Dostępne dane zaświadczają, iż najwięcej strażackich pojazdów mieściło się w przedziale 20-30 lat eksploatacji, później w przedziale 10-20 lat. Najnowszych wozów do 10 lat było tylko 6. Swoją sprawność techniczną zawdzięczały jedynie kierowcom-mechanikom, którzy wkładali wiele troski i wysiłku by tabor ten był sprawnym. Ponadto warunkowanym był brakiem wystarczających środków finansowych w budżetach samorządów gminnych na zastąpienie starego samochodu nowszym i nowocześniejszym. Tym niemniej, w ostatnich trzech latach zaobserwować można tendencję do pozyskiwania samochodów bojowych przez jednostki OSP, poprzez zakup podwozi pojazdów ciężarowych i karosowanie ich w specjalistycznych firmach na potrzeby pożarnicze. W latach 1996-1998 skarosowano i oddano do użytku, wprowadzając do podziału bojowego, 6 tego typu pojazdów - tym samym straże wzbogaciły się w pojazdy odpowiadające współczesnym warunkom prowadzenia akcji ratowniczych. Niektóre jednostki OSP - szczególnie te włączone do KSRG - posiadały na wyposażeniu aparaty powietrzne, piły spalinowe do drewna, stali i betonu, a jednostki z Kąkowej Woli i Lubrańca dysponowały zestawem narzędzi hydraulicznych. Ocena działań taktycznych oraz wielkości zagrożenia przeciwpożarowego i miejscowego na terenie rejonu włocławskiego, w powiązaniu ich do stanu ilościowego i jakościowego posiadanego sprzętu oraz wyposażenia jednostek OSP nie była zadawalająca.                Historię ochrony przeciwpożarowej opracowałmł.bryg. w st. spocz. dr Zdzisław Zasada - autor książki "Dzieje straży pożarnych Włocławka oraz powiatu włocławskiego na tle historii ochrony przeciwpożarowej Kujaw wschodnich (1874-2004)". ⇐ COFNIJ Szukaj... Pogoda +16 ° C +24° +10° Włocławek Poniedziałek, 15 Wtorek +22° +9° Środa +21° +9° Czwartek +22° +10° Piątek +23° +14° Sobota +23° +11° Niedziela +22° +10° Prognoza 7-dniową LinkiSkładniki majątkuPrzetargiPolecane stronyWykaz rzeczoznawców ds. zabezpieczeń ppoż. Designed by AnKon Informacje o plikach cookieTa strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce. Czytaj więcej...